Ik ben weer eens gaan wandelen

Eén van de dingen die je blijkbaar in Myanmar gaat doen is drie dagen wandelen van Kalaw naar Inle lake, langs de lokale bevolking en slapen in een boeddhistisch klooster.
Deze tocht stond dan ook op mijn lijstje, dat is één van de redenen dat ik mijn hikeschoenen mee heb. Dus nadat ik in Bagan optimaal genoten heb van de vele zonsopgangen en ik in Mandalay weinig heb uitgevoerd, omdat ik voornamelijk aan het bijkomen was van Bagan. In de dagen voorafgaand toch bij veel mensen geïnformeerd hoe zwaar het zou zijn en of ik als niet wandelaar er wel voor geschikt zou zijn. Uiteindelijk heb ik mij laten overtuigen en ben ik eergisteren begonnen aan deze tocht, welke opgedeeld was in 18km, 22km en dan op de laatste dag 10km en een boottocht.

De tocht heeft me tot hoge hoogtes (naja 1700 meter) gebracht met mooie uitzichten, langs lokale dorpjes, door de achtertuinen van de mensen (want waarvoor ook niet), slapen bij een homestay, slapen in een klooster, na 4 uur wandelen zwemmen in een rivier en als klapper wandelen door de rijstvelden. Wat wil een mens nog meer? Nou ja schaduw en minder kilometers graag. 6 uur in de brandende zon is niet mijn idee of fun. Dag 1 stond er nog een harde wind in verband met de hoogte, maar dag 2 was echt zwaar. Al maakte het slapen in het klooster een hoop goed. Tel daar mijn blaren bij op en vreesde een beetje voor dag 3, maar hey dat was maar 10 kilometer, zou je denken. Op de vooravond van dag 3 bleek dat we 15 kilometer moesten lopen. Ik werd toen al chagrijnig en dit is niet echt opgehouden vandaag. De guide ging te snel, ik had moeie benen dus gleed veel uit. Ik was er klaar mee. Nou had ik genoeg tijd om na te denken tijdens de wandeling en ik heb uitgekiend dat er geen reden voor mij meer zou moeten zijn om tijden deze trip een hike te gaan doen. Dus als er geluiden opgaan vanuit mij dat ik zou willen gaan wandelen in de komende maanden, herinner me alsjeblieft aan deze blog. Want ik kan het niet meer aan. Ik ben hier gewoon niet voor gemaakt, ik vind het niet leuk, ik verveel me snel, ik begin te schelden. Ik word in zijn geheel gewoon geen leuk mensen van wandelen/hiken.

Nu lekker uitrusten aan het Inle Lake en over een paar dagen maar weer eens op pad.