Had ik al gezegd dat dit het laatste land is?

Zo zit je te genieten van Beijing en zo ben je meerdere dagen onderweg om aan te komen in Borneo, Maleisië.

Dus de afgelopen week heeft in het teken gestaan van heel veel sightseeën en heel veel on the go zijn.
Voor mij was vier dagen Beijing genoeg, mede omdat het zo ontzettend druk is en overspoeld met Chinese toeristen. Staat tegenover dat ik nog nooit zoveel blanken bij elkaar heb gezien in China, dus er waren ook genoeg backpackers. Diegene die mij ook op Instagram volgen, weten dat ik natuurlijk naar de Chinese Muur ben geweest en die hebben ook meegekregen dat ik daar redelijk alleen heb rond gelopen, wat een ervaring en verademing was. En dat allemaal dankzij een tour van het hostel die me daar naar toe heeft gebracht. En om eerlijk te zijn, heb ik geen idee waarvoor niet meerdere mensen dit doen, want het is niet zo dat het uit de route ligt, het is 1 stop verder dan het hoofdgedeelte van de muur waar iedereen heen gaat. In totaal denk ik dat ik 30 anderen heb gezien die op de muur liepen. Ow trouwens had ik al gezegd dat het echt enorm zwaar is om op de muur te lopen, dagen daarna nog spierpijn gehad.
Verder nog heel veel meer in Beijing gezien, van de verboden stad (waar ik de eerste dag niet in kon, want om 10.30 al uitverkocht) en dus echt veelste druk, tot aan de summer palace. Hier was ik veel meer van onder de indruk, zelfde bouwstijl als de verboden stad, maar veel minder druk (nog steeds wel te druk), maar liggend aan een meer met verschillende wandelpaden, dus het creeërt de illusie van rust. Verschillende tempels nog bekeken en een dagje souveniers geshopt, Beijing is van alle markten thuis. Ow en niet te vergeten ook naar plein van de Hemelse Vrede geweest, wat vol staat met Chinezen, wat grotendeels is afgeschermd en waar je alleen op kan komen op door het tonen van je paspoort. Volgens mij heeft geen Chinees helder wat daar allemaal is gebeurd en willen ze vooral Mao bezoeken. Maar toch, ik vond het wel belangrijk om er bij stil te staan.

Volgens eergisteren naar Kuala Lumpur gevlogen, daar een nachtje verbleven en bijzonder weinig gedaan. Vier dagen door een grote stad lopen, zorgde er voor dat ik geen behoefte had aan nog meer lopen. En gisteren naar Borneo gevlogen om hier vooral wildlife te gaan zien (hopelijk). Morgen staat er toch weer een wandeling op de planning, dan aapjes kijken en ik denk nog een riviertour van meerdere dagen. Ik hou jullie zoals gebruikelijk op de hoogte.

Ik weet dat ik meerdere malen heb geprobeerd te beschrijven hoe China was en wat ik er van vond. En hoewel het me zeker wel overwonnen heeft, kan ik nog steeds niet beschrijven wat er toch anders is aan China. Maar ik ben hier nu in Maleisië en voel me vreemd genoeg toch zo veel meer thuis. Of het nou de mede backpackers zijn of het feit dat ik al het eten hier eigenlijk wel lekker vind of dat het makkelijker communiceren is. Ik merk dat ik met een grotere glimlach hier rondloop en al meteen veel minder scheld, haha.

We gaan kijken wat Maleisië me te brengen heeft,

Liefs Roxan