Op één van de mooiste plekken geslapen

Het vakantie vieren is me goed afgegaan in de laatste 1,5 week, maar betekent niet dat ik niets heb uitgevoerd. Na dagen niets te hebben gedaan op Perhentian Kecil, behalve een beetje snorkelen, heb ik toch nog besloten om naar de jungle van Taman Negara te gaan. De rit er naar toe ging niet geheel vlekkeloos, vooral omdat we op meerdere plaatsen veel langer stopten dan nodig en de klagende of assertieve Nederlander in me was op dreef. Niet dat het er sneller van ging. In Taman Negara toch maar weer eens gehiked en een nachtwandeling gedaan. Voor het eerst een schorpioen gezien. Is echt heel stoer om met UV-licht het skelet te zien oplichten. Ook weer een vogelspin gezien en een aantal hele vieze duizendpoten. Ook heb ik weer bedbugs mogen aanschouwen, maar ja die tassen van mij kwamen toch al mijn huis niet in, dus dat kon ik sneller loslaten. Het is wel verbazingwekkend hoeveel hostels last hebben van bedbugs in Maleisië, in al die jaren het nog nooit meegemaakt. Toen was het alweer tijd om terug te gaan naar Kuala Lumpur, dit keer verbleef ik in een appartementencomplex waar ook een rooftop infinity pool was. In het appartementencomplex bevinden zich ook enkele hostels, waardoor het mogelijk is voor een backpacker super luxe te leven. Mijn dormbed grensde aan het enorme raam met uitzicht over Kuala Lumpur skyline, een onwerkelijke ervaring om met dat uitzicht in slaap te vallen.

In de afgelopen dagen, heb ik een andere omgeving opgezocht. Vrijdag was het tijd om heerlijk op het terras te zitten bij café Onder de Linde en gisteren was er een superleuk festival, genaamd Zand. Gelukkig was het mooi weer, want om naar door het zand op het festival te lopen, zou toch minder zijn geweest. En ik zeg gelukkig, want in Nederland (ik ga er vanuit dat jullie al door hadden dat ik thuis ben) is het weer niet altijd een zekerheidje.

Ik ben dus na meer dan 6 maanden terug! En hoewel de tijd voorbij is gevlogen, afgezien van de dip in de Filippijnen, waardoor ik niet wist hoe lang ik het nog wel ging volhouden, ben ik superblij om terug in Nederland te zijn. Het voelt dan ook alsof ik niet heel lang weg ben geweest en ik voel me al weer helemaal gesettled in mijn huisje. Alle kleding is gewassen, spullen liggen in de vriezer en het weerzien met iedereen is altijd super fijn.

Ik wilde deze blog afsluiten met lijstjes :-)
In de afgelopen zes maanden heb ik 65 steden aangedaan, door middel van 18 vluchten, 21 lange afstandsbussen, 10 treinreizen en 14 bootreizen. Ik heb 25 keer een scooter gehuurd om de omgeving te verkennen en dat allemaal om 8 landen te kunnen ervaren (mits je Hong Kong meerekend als land en dat doe ik gewoon).
Natuurlijk ben ik ook wat verloren, het begon met mijn gestolen dagportemonnee in India en toen ging mijn zonnebril stuk in Myanmar. In de Filippijnen ben ik mijn powerbank in een hostel vergeten (dat vond ik misschien nog wel het ergste) en in Maleisië ging mijn tweede zonnebril naar de haaien. Kleding vergaat sowieso in de wasmachines van Azië, dus veel shirt weggegooid, heel veel ondergoed en zeker een paar sokken. En mijn allerlaatste dag, afscheid genomen van mijn fijne slippers. Waarvan ik blij was dat ze het nog volgehouden hebben, maar waar ik nu in Nederland van baal, omdat het hier ook gewoon warm is.

De komende tijd ga ik nog lekker nagenieten door het maken van foto albums, maar ook genieten van het terug zijn in Nederland. Hopelijk tot snel allemaal,

Liefs Roxan