Verregend in Kakadu

Vanaf het moment dat ik in Alice Springs jullie had geblogd (of stiekem daarvoor al) wilde ik alweg uit Alice Springs. Zo mooi als het tradionele van de Arnangu people was, zo moeilijk was het om de aboriginals in Alice Springs te zien. Wij hadden al gehoord dat Alice Springs behoorlijk crimineel was, maar door die verhalen keken we ook met andere ogen naar ze en voelde wij ons constant geintimideerd en onveilig. En eigenlijk vonden we dat allemaal wel sad. Want echt de Arnangu in Uluru hadden ons respect gekregen. Zij weten hoe ze voor dat land moeten zorgen en zij zien het hele park als sacred en hebben daar nog hun rituelen. Zo wordt er niet op Uluru geklommen, wat wij witten wel doen. Niet dat ze het ons verbieden, maar ze vragen wel of we dat uit respect voor hun en de natuur niet willen doen. De 'witten' natuurlijk niet luisteren en er wel op gaan klimmen om er bovenop achter te komen dat er geen wc is en dan maar op de steen onze behoeften doen. Een grote regenbui en alle gore zooi licht in de waterholes aan de rand van de steen, waar mensen nog in zwemmen en dieren van leven..... jaja we mogen er trots op zijn.
Maar terug naar Alice Springs, hier zie je aboriginals die niet met drank om kunnen gaan en die een diepe haat voor blanken hebben (althans dat wordt gezegd). Hoe dan ook hier wilden we snel weg. En zo gezegd, zo gedaan. Wel bleven we in de buurt van Alice Springs, namelijk de West MacDonnell ranges. En via een stop in Alice Springs Desert Park, waar we de verschillende desert landschappen hebben bekeken, zijn we in Ellory Creek Big Hole aangekomen. Daar hebben we weer eens gebushcamped en heerlijk gezwommen/gedouched in een waterhole.
De volgende dag teruggereden naar Alice Springs, maar niet voordat de meiden waren wezen hiken. Verstandig als dat ik ben, heb ik daar niet aan meegedaan. Want ja snel verveeld en een hekel hebben aan hiken, ik weet wel wat goed voor mij is. Waar zijn Merel en Marijke als ik jullie nodig heb! Daarna vanuit AS meteen door op weg naar het volgende hoogtepunt: Devil's Marbles. Ook daar weer gebushcamped, maar dan ook echt naast the Devil's marbles! Waardoor we van de sunset en sunrise konden genieten. Nadelen waren alleen (waar we later achter kwamen) dat er ongelooflijk veel muskieten waren (heeft een mass murder plaatsgevonden), dat het begon te onweren (niet handig als je het hoogste punt bent) en dat we de enige waren. Dus heel erg lekker geslapen hebben we niet.
De afgelopen dagen hebben we ook weer veel km's gemaakt en Howie (onze autp) heeft dat behoorlijk goed gedaan. Wat off-road wegen, overstroomde snelwegen en toch nog rijden. Helaas vond ie het wel nodig om in Tennant Creek een bout eraf te gooien, waardoor het raam wagenwijd open kwam te staan. Gelukkig voor ons hadden we mobbereik en was er een garage zodat het binnen 10 min. gefixed kon worden. En na dat akkefietje zijn we aangekomen in Daly Water's pub, de oudste pub in Northern Territory.
Daarna door naar Katherine gereden, waar we weer eens de verdrietige kan van de Aboriginals hebben meegemaakt en daar begon het ook nog eens heel veel te regenen. Tis dan ook wel moesson-tijd. Neemt niet weg dat daardoor veel van onze tripjes letterlijk en figuurlijk in het water vallen. We hebben nog wel wat mee kunnen krijgen van Nitmiluk (Katherine Gorge) NP, weer eens gewandeld, maar als beloning wel in een waterhole met waterval gezwommen. Daarna naar Edith Falls, wat voornamelijk afgesloten was. Daardoor gelijk maar door naar Kakadu NP, waarvan de eerste dag heel mooi begon, maar het begon rond 3 uur te regenen, waardoor we op 1 mooi uitzicht na, weinig anders hebben gezien. De 2de dag bleek dat door de regen veel wegen waren afgesloten, waardoor we 1 wandeling konden doen, met allemaal rock-art en 1 steile klim, zodat we een 'mooi' uitzicht hadden. Aangezien we daar al om 12 uur mee klaar waren, dachten we dat we al best wel naar het volgende NP konden gaan, genaamd Litchfield, maar helaas om 12.30 begon het weeeer te regenen (moesson tijd nog steeds niet over ;-p) waardoor rijden moeilijk ging en we niet meer in Litchfield konden komen. Daarnaast hadden we bedacht dat het weer daar niet echt beter zou zijn, dus hebben we besloten om meteen door te rijden naar Darwin, waar we nu dus zitten. Even een paar dagen rust, sighsee-en en de tijd nemen om afscheid te nemen van Aafke, want die gaat ons vrijdag verlaten. En niet geheel onbelangrijk tussendoor ook nog mijn tattoeage laten zetten :-D. Tot nu toe lijkt mij Darwin zeer leuk, leuke campground, maar meer hierover in mijn volgende blog, die ws vanuit Cairns is.

Lieve mensen, mis jullie allemaal!

Liefs Roxan

P.S. ik probeer al enkele dagen mijn foto's up te loaden, maar gaat vaak wat mis met facebook. Zal kijken of ik de komende dagen nog wat eraan kan doen!