All good things must come to an end

Na 36 dagen in een auto, meer dan 9000 km gereden te hebben en veel pastamaaltijden en ijsjes is de roadtrip dan toch echt aan zijn einde gekomen. Zit nu in Cairns te bloggen en me alweer klaar te maken voor mijn volgende trip. Heb hier nog 2 weken en heb in totaal 4 tours op het menu staan. Waarvan Great Barrier Reef, WhitSundays en Fraser Island wat hoogtepunten horen te worden. Toch ga ik voor dit verhaal weer ff terug naar Darwin, want daar bleven zaken in het water vallen.

Ging ik in Darwin heel blij de tattooshop in, hadden ze geen tijd voor me.... of ik het niet ergens anders kon doen? Nou nee, want eenmaal in Cairns heb ik allemaal tours waar water en zon bij komt kijken en daarna zit ik in Azie, wat mij niet de perfecte plek lijkt. Waarop ze zegt, dan moet je het maar thuis doen. Goh denk je? Mist alleen wel zijn doel een beetje, maar ja, dan maar thuis laten doen, of toch niet? :-D
Voor de rest wel van Darwin genoten hoor! Ondanks dat het regende is het een leuk stadje, met een zeer mooi museum, leuke winkeltjes en terrasjes. Verders dus afscheid genomken van Aafke dmv een heerlijke bbq (jeej, eindelijk weer eens vlees, mijn dieet bestond een beetje uit rijst en pasta en fried eggs sandwiches), om vervolgens op vrijdag 11/3 om half 4 's ochtends op te staan om Aafke naar het vliegtuig te brengen.

Daarna dachten we (Hollie, Meg en ik) dat we 4 dagen zouden rijden, rijden, rijden aangezien Cairns zo'n 2800 km verderop ligt. Maar helaas het leek meer op: eerste 2 dagen rijden, hopen dat onze auto door de floodways kon komen, rijden, hopen, rijden, hopen en etc. Om vervolgens op dag 3 vast te zitten in een plaatsje, aangezien de snelweg daarna toch echt afgesloten was. Gelukkig waren er wat gelijkgezinden en hebben we onszelf gevestigd op een parkeerplaats. Om daar te wachten totdat de weg werd vrijgegeven. Die nacht bleek de weg voor een korte tijd geopend te zijn, dus ik klaar wakker om 6 uur 's morgens en helemaal klaar om te gaan. Maar zoals ik al zei, de weg was voor korte tijd geopend en die ochtend was er weer geen weg vrij. Ik had al voorgesteld om Howie (de auto) tegen een boom aan te rijden (full coverage) om vervolgens per vliegtuig verder te gaan, maar dat vonden de andere meiden geen goed idee. En zou Aafke ook niet leuk vinden.
Dus wij onszelf weer met anderen gebivakkeerd voor de wegblokkade om om 2 uur in eens te horen dat de weg open was. Ik had net een kopje koffie voor mijzelf klaargemaakt, die maar meteen weggegooid en in de auto gesprongen om na 1,5 dag wachten eindelijk verder te kunnen.
Nog een dag laten (we zitten nu op afgelopen dinsdag, wel erbij blijven) zat alles ons mee, want de weg van Townsville naar Cairns (onze eindbestemming) was open en tegen al onze verwachtingen in zijn we diezelfde dag nog in Cairns aangekomen. Met als vooruitzicht nog 1 klein tripje naar het noorden, namelijk naar Port Douglas.

Een klein stadje aan de voet van Daintree NP. Eindelijk weer eens wat strand gezien. En de dag daarna door naar Mossman Gorge, waar we voor de verandering het regenwoud zijn ingedoken. Was gelukkig maar een korte wandeling en zeer mooi en daarna wilden we door naar Hollies en Megs toekomstige werk, alleen kwamen we er na 20 km achter dat de weg weer was overspoelt. Dus maar door naar Cairns. Waar we ons avontuur in stijl bij de Mac hebben afgesloten. En nu zit ik weer in een hostel en ga ik het de laatste 2 weken zeer druk hebben, maar daar de volgende keer meer over!


Hoop zoals altijd dat alles goed gaat in NL en mis jullie,

Liefs Roxan

P.S. Heb net een afspraak gemaakt voor mijn tattoo op 1 april, ahhhhhhhh!