A different kind of Mexico
Door: Roxan
Blijf op de hoogte en volg Dwintooitje
25 November 2018 | Mexico, Cabo San Lucas
Uit mijn research naar Baja California kwam allang naar voren dat dit stuk een ander Mexico zou worden in vergelijking met mainland Mexico. Zo zou het in ieder geval meer Amerikaans zijn en duurder.
Wij waren dan ook blij verrast toen dit in La Paz niet 1 2 3 het geval leek te zijn. Okay de tours waren aanzienlijk duurder, maar daardoor konden we wel zwemmen met walvishaaien en hebben we een hele dag op een boot gespendeerd bij het prachtige eiland Espiritu Santo. Een bijna maanachtig landschap, omgeven door blauw en turqouise water en niet te vergeten de zeeleeuwen en het snorkelen. Ik heb Laura 2 dagen achter elkaar haar angst voor vissen zien overwinnen. Ware het niet met veel gegil. Ik heb bewijs, het staat op video.
Onze laatste stop was en is Cabo San Lucas om hopelijk walvissen te kunnen spotten en ik schrijf hopelijk, aangezien het seizoen nog niet officieel is begonnen. In Cabo San Lucas werden we dan toch geconfronteerd met het vakantie oord voor Amerikanen. Er is punt 1 bijna geen Europeaan te vinden en punt 2 het is luidruchtig in geluid en ook in visueel opzicht. Alles bestaat uit ketens, de kustlijn is volgebouwd, het is hier zeker duurder en alles is in Dollars.
Maar we hadden een missie: walvissen spotten. Ik had wederom research gedaan online en had een company gevonden met een fijne website en een goede facebook pagina, waarop al aangegeven was dat eind oktober de eerste walvissen gespot waren.
Dus wij eergisteren op zoek naar het kantoor in de ochtend en dit al snel gevonden. We werden ontvangen door een zeer enthousiaste dame die ons wist te vertellen dat ze zeker tours deden, maar dat ze pas bij 4 personen uit zouden varen en wij waren de enige 2.
Met elkaar afgesproken dat wij zouden rondvragen in het hostel en sowieso in de avond terug zouden komen of er nog meer gegadigden waren. Wij zitten helaas in een feesthostel waar volgens mij niemand geïnteresseerd is in walvissen. Dus Laura en ik konden niemand vinden. Dus wij in de avond terug naar het kantoor, met het idee dat er in die uren ertussen mensen zich toch zeker wel zouden hebben aangemeld. Maar helaas. De moed zonk mij wel in de schoenen. Laura en ik inmiddels het plan voor de dag erna uitgewerkt. Bestaande uit: andere company benaderen, nog 1 keer in de ochtend bij Whale Watch Cabo checken en anders zeekajakken.
De volgende dag, dat was gisteren, naar Cabo Adventures die ook whale watch tours doen, maar nu nog niet, want er zijn geen garanties en ze willen geen problemen me5 mensen die hun geld terug vagen. Stomme Amerikanen......
Een uurtje later naar Whale Watch Cabo, waarbij ik tegen Laura zei dat er een andere strategie moesten bedenken, namelijk dat we ons bij zeekajakken moesten neerleggen. Het bedrijf ziet ons al aankomen.... nou dat zagen ze inderdaad! De enthousiaste dame had me al geprobeerd te bellen er hadden zich nog 3 anderen aangemeld dus de tour kon geregeld worden. De eerste van het seizoen! Nog steeds geen garanties natuurlijk.
Dus wij een smak met gele neergelegd en om 13.00 afgesproken om weer terug te zijn.
En ja hoor daar gingen we me in totaal 5 dames, een guide en de kapitein op een zodiac boot. Wij de andere 3 dames enorm bedanken dat ze het mogelijk hebben gemaakt, zij ons en zo ging het over en weer. Maar nu kwam het spannende, gingen we ze überhaupt zien? Nou nog geen 30 minuten later waren er 2 en die hebben we zo een anderhalf uur lang gevolgd. Terwijl ze op allerlei plekken ons stalkten. Dan doken ze onder en zaten ze 5 minuten later achter ons, dan zagen we ze van uit het diepe naast ons om hoog komen. Dit kun je zien omdat er een turqouise plek in de zee komt. Zij hebben namelijk veel witte vlekken, welke door weerkaatsing van de zon de zee turqouise doet kleuren. Ondertussen vertelde onze guide heel veel en het leek wel dat elke keer als ze een verhaal begon te vertellen, ze weer onderbroken werd door 2 walvissen die boven water kwamen. Aan het eind sprong er 1 zelfs uit het water! Prachtig.
Daar waar Laura en ik geen fan zijn van Cabo San Lucas heeft dit alles goed gemaakt en was het een knaller van een afsluiting van deze vakantie.
Op naar 14 februari, want dan vlieg ik voor een langer avontuur naar Azië.
Wij waren dan ook blij verrast toen dit in La Paz niet 1 2 3 het geval leek te zijn. Okay de tours waren aanzienlijk duurder, maar daardoor konden we wel zwemmen met walvishaaien en hebben we een hele dag op een boot gespendeerd bij het prachtige eiland Espiritu Santo. Een bijna maanachtig landschap, omgeven door blauw en turqouise water en niet te vergeten de zeeleeuwen en het snorkelen. Ik heb Laura 2 dagen achter elkaar haar angst voor vissen zien overwinnen. Ware het niet met veel gegil. Ik heb bewijs, het staat op video.
Onze laatste stop was en is Cabo San Lucas om hopelijk walvissen te kunnen spotten en ik schrijf hopelijk, aangezien het seizoen nog niet officieel is begonnen. In Cabo San Lucas werden we dan toch geconfronteerd met het vakantie oord voor Amerikanen. Er is punt 1 bijna geen Europeaan te vinden en punt 2 het is luidruchtig in geluid en ook in visueel opzicht. Alles bestaat uit ketens, de kustlijn is volgebouwd, het is hier zeker duurder en alles is in Dollars.
Maar we hadden een missie: walvissen spotten. Ik had wederom research gedaan online en had een company gevonden met een fijne website en een goede facebook pagina, waarop al aangegeven was dat eind oktober de eerste walvissen gespot waren.
Dus wij eergisteren op zoek naar het kantoor in de ochtend en dit al snel gevonden. We werden ontvangen door een zeer enthousiaste dame die ons wist te vertellen dat ze zeker tours deden, maar dat ze pas bij 4 personen uit zouden varen en wij waren de enige 2.
Met elkaar afgesproken dat wij zouden rondvragen in het hostel en sowieso in de avond terug zouden komen of er nog meer gegadigden waren. Wij zitten helaas in een feesthostel waar volgens mij niemand geïnteresseerd is in walvissen. Dus Laura en ik konden niemand vinden. Dus wij in de avond terug naar het kantoor, met het idee dat er in die uren ertussen mensen zich toch zeker wel zouden hebben aangemeld. Maar helaas. De moed zonk mij wel in de schoenen. Laura en ik inmiddels het plan voor de dag erna uitgewerkt. Bestaande uit: andere company benaderen, nog 1 keer in de ochtend bij Whale Watch Cabo checken en anders zeekajakken.
De volgende dag, dat was gisteren, naar Cabo Adventures die ook whale watch tours doen, maar nu nog niet, want er zijn geen garanties en ze willen geen problemen me5 mensen die hun geld terug vagen. Stomme Amerikanen......
Een uurtje later naar Whale Watch Cabo, waarbij ik tegen Laura zei dat er een andere strategie moesten bedenken, namelijk dat we ons bij zeekajakken moesten neerleggen. Het bedrijf ziet ons al aankomen.... nou dat zagen ze inderdaad! De enthousiaste dame had me al geprobeerd te bellen er hadden zich nog 3 anderen aangemeld dus de tour kon geregeld worden. De eerste van het seizoen! Nog steeds geen garanties natuurlijk.
Dus wij een smak met gele neergelegd en om 13.00 afgesproken om weer terug te zijn.
En ja hoor daar gingen we me in totaal 5 dames, een guide en de kapitein op een zodiac boot. Wij de andere 3 dames enorm bedanken dat ze het mogelijk hebben gemaakt, zij ons en zo ging het over en weer. Maar nu kwam het spannende, gingen we ze überhaupt zien? Nou nog geen 30 minuten later waren er 2 en die hebben we zo een anderhalf uur lang gevolgd. Terwijl ze op allerlei plekken ons stalkten. Dan doken ze onder en zaten ze 5 minuten later achter ons, dan zagen we ze van uit het diepe naast ons om hoog komen. Dit kun je zien omdat er een turqouise plek in de zee komt. Zij hebben namelijk veel witte vlekken, welke door weerkaatsing van de zon de zee turqouise doet kleuren. Ondertussen vertelde onze guide heel veel en het leek wel dat elke keer als ze een verhaal begon te vertellen, ze weer onderbroken werd door 2 walvissen die boven water kwamen. Aan het eind sprong er 1 zelfs uit het water! Prachtig.
Daar waar Laura en ik geen fan zijn van Cabo San Lucas heeft dit alles goed gemaakt en was het een knaller van een afsluiting van deze vakantie.
Op naar 14 februari, want dan vlieg ik voor een langer avontuur naar Azië.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
