You never walk alone

Ik kreeg van een medereiziger, die mijn blog aan het lezen was, dat het haar opviel dat ze niet voor kwam in mijn blog (ik noem geen namen, Amy :-). Dus voor de volledigheid, ik heb de afgelopen week niet alleen gereisd. Toen ik nog samen met Melanie reisde, hadden we in Yogja twee Nederlandse meiden ontmoet. Zij verbleven in een homestay van dezelfde Nederlandse eigenaar als ons guesthouse. Deze meiden (Amy & Tamira) zaten vervolgens ook in de tourgroep naar Bromo & Kawa Ijen samen met Jeanette en Iris. Toen de tour was afgelopen was gingen Amy en Tamira gelijk door naar Bali en bleven Mella, Jeanette, Iris en ik achter in Banyuwangi. Inmiddels hadden we een app groep opgericht van de Yogja groep en kwamen er mooie foto's van Lovina voorbij waar Amy en Tamira zaten, waarop ik besloot om naar Lovina te gaan.
Gezamenlijk zijn we ook naar Ubud gereisd, waar Tessa ook naar toe kwam. Tessa is de dochter van de Nederlandse homestay en guesthouse eigenaar in Yogja. En nadat Amy en Tamira doorgingen naar de Gilis ben ik nog met haar op blijven trekken. Zo dat was dus voor de volledigheid.

Als men denkt dat Bali een tropisch eiland is, waar je alleen maar aan het strand ligt, dan heb je het mis Jeejtje wat ben ik actief geweest. Vooral in Ubud stond er elke dag wel wat op het programma. Van tempels bezoeken tot scooteren in de omgeving om rijstvelden te zien. Van het aanschouwen van Balinese dansen tot Balinees koken.
In totaal heb ik 2 Balinese dansen aanschouwt. Beide vonden plaats in een tempel. De ene was de Kecak fire dance en was gebaseerd op het verhaal van Ramayana. Het was dan ook meer een toneelstuk, waarbij de mannen de hele tijd aan het chanten waren. De andere dans, de Lebong en Barung dans is een prachtige dans, die ook een verhaal vertelt, maar waar de dans veel centraler stond. Als jullie het verhaal willen weten, laat ik je de folder wel een keer lezen, want alleen op die manier kon ik het zelf volgen. Hoe dan ook, de vrouwen die daarin dansen, dansen zo mooi. Vooral de vinger bewegingen waren fascinerend.
De kookcursus vond plaats in de rijstvelden en ondanks de regen was het een zeer mooie plek. Ik heb daar onder andere geleerd hoe je de basissaus maakt, waarop alle volgende gerechten zijn gebaseerd. Zoals tempe (gefermenteerde sojabonen) en een soep en een curry en de pindasaus. Ik kan me nu niets meer herinneren van hoe het gemaakt wordt. Maar gelukkig heb ik een receptenboek meegekregen! Kan ik voor jullie koken.....

Zoals jullie lezen, zoveel gedaan in Ubud en dat was pas deel 1 van afgelopen week.
In deel 2 ging ik samen met Tessa naar de kustlijn van Bali. En voor het eerst deze reis was de regen echt bepalend voor wat er gingen doen. Canggu is een hip kustplaatsje, maar door de regen weinig aan het strand gezeten, maar toch verbrand! Het regende er van de 2 dagen, 1 hele dag en op die dag wilden we de zonsondergang bij een tempel bekijken. Totdat ik erachter kwam dat ze binnen 1 uur en een kwartier baby zeeschildpadjes gingen vrijlaten in een kustplaats verderop. Ik hield namelijk hun Facebook pagina in de gaten en toen werd het in eens aangekondigd. Wij ons vervolgens gehaast naar Kuta, want het was ongeveer een uur met de scooter, dus wij sjezen door de regen. Toen ik daar aankwam was ik zo een blij ei en gelukkig. Het is 1 van de liefste dingen die ik ooit heb gedaan. Schildpadjes naar de zee brengen. Wat een schatjes! En wat een goede beslissing van ons, want de dag erna konden we in de zon naar de tempel die zich in de zee bevind. Verder bestond Canggu vooal uit heel veel lekker eten.

De dag na Canggu een dagje in Kuta geweest en de toerist uitgehangen tussen de andere toeristen. En vandaag was het alweer tijd om afscheid te nemen van Tessa, want die ging terug naar Yogja en ik ging door naar Gili T om me te laten verwelkomen door Amy en Tamira (daar zijn ze weer!).

En dat was zo''n beetje mijn hele week! Zijn jullie ook weer up to date.
.
Tot volgende week,

Liefs Roxan