man man man, die tuk tuk tuk

Inmiddels zij we alweer een week in Sri Lanka en wat hebben we het naar ons zin! Vandaag leek het eten ons, of vooral Rens voor het eerst parten te spelen, maar het was maar schijn. Rens is al herstelt en ik ben in mijn eentje een rots op geklommen. Ja ja, ik leer het ook nooit.

Over de laatste dagen Zuid Afrika kan ik kort zijn. Het regende heel veel en we hebben weinig uitgevoerd. Robben eiland werd gecancelled. Dus zijn we een filmtheater ingedoken op Deadpool en Wolverine te gaan kijken.

Terug naar Sri Lanka; Rens en ik zijn het erover eens, wat een mooi land en vooral wat een lieve mensen. Het gebruikelijke ‘kunnen we deze toeristen iets afzetten’ is er wel gaande, maar eigenlijk zijn ze gewoon heel lief. Altijd glimlachen, fruit komen brengen, extra stapje doen.

En wij hebben vooral drie dingen gedaan, cultuur snuiven, lekker eten en strand gehangen. Ik heb het al meerdere keren geroepen, we zijn vakantie aan het vieren!

Inmiddels hebben we Anuradhapura bezocht, een stad met een Ancient City, waar allemaal boedhistische tempels staan. Een waar pelgrimsoord, vol met drukte en ‘werkende’ tempels. Ik vind dat altijd wel mooi om te zien hoe geloof beleefd wordt. Hoewel Anuradhupura mooi was, was Mihintale, een schattig kleiner tempelcomplexje op een mooie heuvel, nog veel mooier. Zeker omdat het daar niet heel druk was en er genoten kon worden van de stilte en de wind.

Vervolgens drie dagen lang in het standplaatsje Trincomalee/Uppuveli verbleven, echt even een aantal stranddagen gehad. Wandelend van de zee, naar het strand, naar het hostel, naar het eten, etc. Ook nog geprobeerd walvissen te spotten, maar de tour werd al verkocht als een ‘dolfijnen en walvissentoer’ en iedereen benadrukte heel erg dat walvissen geen garantie waren, dus had het niet echt verwacht. Wel een hele hoop dolfijnen gezien en de eerste keer van deze reis gesnorkeld, wat heel mooi was. Totdat ik het hoofd van een Moreen uit een ‘onderwatercave’ zag steken en ik heel graag het water uit wilde.

Nu zijn we dus in Sigirya en genieten we van de jungle achtige omgeving, vriendelijke mensen en de bezienswaardigheden. Zo meteen gaan we een kookcursus doen, want ik en vooral Rens wil wel weten hoe je al dit lekkers maakt.

Is er dan niets stom aan Sri Lanka? Jawel, natuurlijk wel. Niets is wat het lijkt, vooral waar het gaat om foto’s op Booking van onze accommodatie. Zo waren we er bij één echt wel teleurgesteld. En de tuktuk is misschien NU leuk om te besturen, maar de eerste dag was echt zweten. Onder andere omdat de versnellingsbak stuk ging, maar ook omdat schakelen op zich echt wel lastig is. Het is niet zoals bij een auto EN niet zoals bij een scooter EN niet zoals bij een motor. Dus alles wat ik al kende, moet ik weer even vergeten. Elke dag gaan het wel weer wat beter, maar er heeft tot nu toe elke keer weer een momentje bij gezeten dat ik even baalde. Wanneer ik weer over een off road weg naar de guest house moet, als ik net al weer 3 uur heb gereden bijvoorbeeld.

We gaan het de komende dagen zien, het is hoe dan ook een unieke ervaring en daar ben ik blij mee.

Tot schrijvens!