Tarantula heaven en mosquito hell

Ondanks de gecancelde vlucht vanuit Leticia (vertel ik zo nog over) ben ik heel blij dat we naar de Amazone zijn gegaan. Daar hebben we een 3-daagse tour gedaan met heel veel variatie, maar ook voldoende rustmomenten.
Het begon al goed op de boot naar Gamboa (indigenous community) want daar spotte we al de eerste grijze dolfijnen. Vervolgens in Gamboa meerdere kortere wandelingen gemaakt. Tijdens de eerste wandeling al 2 of 3 vogelspinnen gespot en bij de tweede wandeling aras en luiaarden. Toen kwam de storm eraan en moesten we snel terug naar de boot. Wat nog niet zo gemakkelijk was, want de guide was met een machete het pad voor ons aan het creeeren. En toen stonden we daar aan de oever, in enorme rukwinden te wachten totdat de boot ons gespot had. Op de boot de storm over laten waaien om daarna aan te meren bij het strand. Hier konden we genieten van de zonsondergang, want zo snel als de storm opkwam, zo snel was deze ook weer verdwenen. Maar misschien nog wel het leukste is dat we konden zwemmen in de Amazone. Wat een vreemd idee en mooie ervaringe. In de avond nog een nachtwandeling gemaakt en toen waren er echt zoveel vogelspinnen! Natuurlijk er weer 1 oer mij heen laten lopen en terwijl ik daar stil stond, werd ik compleet opgevroten door de muggen..... De avond afgesloten met een wasbeurt aan de rivieren toen was het tijd om in de hangmat te gaan liggen om te slapen.
De tweede dag was meer afzien met een 4,5 uur durende wandeling door de jungle, veel zweten en wederom veel muggen. Qua dieren was er niet zo heel veel te zien, maar toch stoer om te bedenken dat je door de jungle bent gelopen. In de middag op zoek naar de pink dolphins, maar niet gevonden, mijn e-sigaret verloren en in de avond kaaimannen gevangen. Bij dit laatste had ik wel wat gemixte gevoelens, vooral omdat er veel gepord werd aan de beesten en ik er 1 heb vastgehouden. Iets wat ik in principe nooit doe, omdat ik de beesten zo min mogelijk wil storen.
De laatste dag was tegenstrijdig. Ik heb tijdens de tour wat verkeerds gegeten en voelde mij echt niet goed. Toch nog wel kunnen genieten van het piranhavissen, maar deze niet opgegeten, want ja ik voelde mij echt niet lekker. Vervolgens lang op de boot gezeten terug naar Leticia en daar een beetje bij kunnen komen EN toch nog de zeldzame pink dolphins kunnen zien. Wat een lelijke beesten, haha. Ik bleef mij niet lekker voelen en toen we na de tour weer in een wifi-zone waren, kwamen we er ook nog eens achter dat onze vlucht van Leticia naar Bogota dan toch gecanceld was. Een vlucht die Heleen echt moest halen. Na veel wikken en wegen besloten we om een nieuwe vlucht te boeken van 1 van de 2 overgebleven vluchten. Dus op de dag dat we officieel naar Bogota hoorden te gaan, naar het vliegveld waar het een chaos was. Wat bleek was er NOG een vlucht gecanceld. Gelukkig was het niet de onze, maar na onze eerdere gecancelde vlucht, waren we er niet zo gerust op. En daardoor was het ook wel stressen. Al met al nog redelijk op tijd in Bogota voor Heleen haar laatste nachtje in Colombia. Lekker gegeten, ik was al wat aan de beterende hand en in het restaurant Colombia zien verliezen van Paraguay, jeejte wat zijn die Colombianen fanatieke toeschouwers.
Op vrijdagochtend nog wat laatste bezienswaardigheden bezocht en een poging gedaan om souveniers te kopen. Ik ben een ubercoole reisbroek rijker :-) Vervolgens hup naar het vliegveld om afscheid te nemen van Heleen en zelf door te vliegen naar Cali, Salsa capital of Colombia. Mijn vlucht ha wel een heel uur vertraging en ik vond mijzelf al heel zielig, totdat ik er in Cali achterkwam dat Heleen nog helemaal niet Bogota had verlaten haha. Met vele omwegen is ze inmiddels in Nederland en zit ik in Cali en ben ik helemaal gesettled en aan het bedenken wat ik in mijn laatste week ga doen. In ieder geval morgen proberen walvissen te spotten.... Maar daar horen jullie de volgende keer meer over!

Besos Roxan