Vluchten voor Mina
Door: Roxan
Blijf op de hoogte en volg Dwintooitje
07 November 2016 | Indonesië, Bohorok
Maar genoeg over mijn ontmoeting met Mella, laten we het hebben over de titel van mijn blog, Mina! Mina is dus een oerangoetan en die heeft samen met Jackie 8 jaar in een kooi geleefd. Jackie is toen goed behandeld en vindt mensen daardoor heel leuk, mocht je haar tegen komen dan gaat ze je waarschijnlijk vast pakken en je de weg wijzen. Mina daarentegen werd slecht behandeld, is inmiddels gerehabiliteerd en leeft ze in de jungle en heeft ze het niet zo op mensen, zeker niet wanneer de mensen haar geen eten geven, want dan kan ze bijten. Met deze verhalen gingen we de jungle in. En wat voor een jungle! Ik ben in tijden of misschien nog nooit in zo een dicht begroeide jungle geweest. Er was wat klauterwerk voor nodig. Vooral aan het eind. OMG. Maar binnen 10 minuten dat we in de jungle waren zagen we onze eerste oerangoetans. Wat een prachtbeesten! Zo onder de indruk ben ik in tijden niet geweest.
En toen was daar nummer 2 met baby en nummer 3 met baby, en 4, 5, 6 etc. Zoveel! Onze guides, die super goed voor ons zorgden wilden ons maar al te graag met Mina in contact brengen, maar dat hoefde voor ons niet zo. Gebeten worden door een aap staat niet bovenaan ons lijstje, er zijn al 96 guides gebeten, waaronder onze guide. Een van onze guides was wel zo lief om voor mij foto's te gaan maken, want Mina is toch wel een begrip in het dorp. Uit de foto's viel op te maken dat haar gezicht op onweer stond. Dus wij maar weer vrolijk verder. Toen kwamen we bij een open plek met een mooi uitzicht over de jungle en 1 Thomas leaf monkey, pas toen we beter keken waren er veel meer apen en oerangoetans. Ik had de plek al omgedoopt tot sanctuary. Helaas gooide Mina roet in het eten, want ze was op zoek naar nog meer eten en kwam onze kant op. Wij vluchten, de andere apen vluchten en 1 van onze guides werkte vervolgens als bliksemafleider en heeft haar eten gegeven. In onze vlucht voor Mina begon de lange slippery road naar beneden om te eindigen bij een rivier. Om daar vervolgens terug naar het dorpje te raften. Ze noemden het relaxt en eerlijk is eerlijk, het was relaxter dan lopen, maar saai was het zeker niet.
En vandaag zijn we 2,5 uur over een bumpy road gereden naar een olifanten reservaat. De meeste toeristen gaan daar heen om de olifanten te wassen, maar daar hadden Mella en ik zo onze twijfels al over. Naast dat het een regenachtige dag was, troffen we de olifanten op een veldje aan, aan de ketting. Heel blijven machtige beesten om te zien, maar dit was toch wel triest. We hadden van andere toeristen gehoord dat de olifanten heel blij waren om gewassen te worden. Nou dat konden wij ons wel voorstellen als je de hele dag aan een ketting zit. Het verhaal is in ieder geval dat de olifanten op patrouille gaan en worden gebruikt tegen illegale houtkap en dat deze olifanten voorheen dorpen lastig vielen. Wat het verhaal ook is, het voelde dubbel voor ons. Afgezien dat ik het heel leuk vond om Mella te zien stralen bij het zien van olifanten in het 'wild'.
Morgen gaan we door naar onze volgende bestemming en mag ik denk ik ook namens Mella zeggen dat het een zeer geslaagde bestemming was.
We love Bukit lawang!
-
07 November 2016 - 16:04
Aafke:
Hey rox, gaaf he in Indonesië. Ik kom er net vandaan. Aan jullie op Sumatra ook naar het toba meer? Zeker een aanrader. Veel plezier nog!! -
07 November 2016 - 16:27
Dwintooitje Van Sas:
Ja! daar zijn we einde van deze week. Wat leuk dat je er net geweest bent. Nog meer goede tips? -
07 November 2016 - 16:27
Dwintooitje Van Sas:
Ja! daar zijn we einde van deze week. Wat leuk dat je er net geweest bent. Nog meer goede tips?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley