Be careful what you wish for

Dus ik besloot mijn vorige blog door mij af te vragen of Kyushu iets minder toeristisch zou zijn en stiekem daar ook wel op te hopen. Nou in Kagoshima was ik zo wat de enige toerist. Op wat Japanners na dan he. Zelfs in het hostel kwam er een enkele Westerse toerist voorbij, maar veel was het niet. Dus ik weer sinds tijden helemaal alleen. En ik moet zeggen ik heb mij best vermaakt. Okay ik blijft het niet gezellig vinden als ik in een restaurant mijn eten in mijn eentje naar binnen werk. Maar Kagoshima is een leuk plaatsje/stad. Het hostel zat direct tegenoverde haven en van daaruit kon je met de Ferry naar Sakurajima, een vulkanisch eiland. Kagoshima ligt dan ook soms onder het as, aangezien het een actieve vulkaan is. Tel daarbij het aquarium op en ik heb mij prima vermaakt. De andere dag ben ik naar Ibusuki geweest om mij daar te laten begraven in vulkanisch zand. Was nog best wel spannend, want valt het sand bathen ook onder een 'onsen'. En zo ja gaan ze dan problemen hebben met mijn tattoeages? Ik redeneerde dat je toch eewn soort badjas aankrijgt tegen het hete zand en dat mijn tattoeages dan toch amper te zien zijn en dat klopte ook. MAAR daarna moest ik natuurlijk wel het zand in de publieke douche afspelen. Dat was ik even vergeten....
Conclusie, ik kreeg wel een paar vreemde blikken of afkeurende blikken? van wat oude Japanse dames, maar de rest viel mee. Het zandbad is vreemd, eerst laat je je begraven, wat even voor paniek zorgt, want zand is zwaar! en kan ik dan nog wel ademhalen? daarna is het even rust, totdat het zand wel heel warm wordt en verbrand ik nou mijn huid? Al met al duurt het maar 10 minuten en gloeide ik de hele dag door nog. Ibusuki zelf heeft verder niet veel te bieden, in ieder geval niet als het regent.... Jaja het weer in Japan is slecht de afgelopen dagen.

Zo in mijn uppie als ik was in Kagoshima, zo omgeven door mensen was ik in Hiroshima. Ik had het enorm getroffen met mijn hostel, niet groot, maar uber gezellig en de dag van mijn aankomst was er een invasie van Dutchies. Dus wij ook met elkaar op pad. Een dagje de verschillende herdenkingsplaatsen rondom de atoombom bezocht. Ik ben er nog niet zo over uit of het nou heel veel indruk op mij heeft achter gelaten. Ik heb wel een veel beter beeld van de impact die een atoombom zelf direct na ontploffen heeft. Maar het voelde voor mij alsof Hiroshima inmiddels is door gegaan met leven. Wat natuurlijk alleen maar heel goed voor/van ze is. Verder wordt er weinig met een vinger gewezen en als dat al wordt gedaan (want zo zitten Japanners niet echt in elkaar) dan kan het zowel naar de Amerikane als de eigen overheid zijn. Er ligt vooral veel nadruk op vrede en een wereld zonder nucleaire wapens.
De andere dag in Hiroshima naar Miyajima geweest. Dit staat bekent om de enorme Tori in het water. Ikzelf vond hem wat klein, maar ben altijd gefascineerd door het oranje/rood. Daarbij is het interessant dat door eb en vloed, de bijbehorende shrine soms niet te bereiken is, want dan ligt de ingang onder water. EN het is daarbij een prachtig eiland.

Terug naar het heden, want ik zit in Fukuoka en zoals ik al liet doorschemeren was het weer de afgelopen dagen niet je van het. Wat het ontdekken van een stad iet wat bemoeilijkt. Wel gisteren bij eewn yatai gegeten (een lokaal straattentje op wielen met barkrukjes) wat een hele ervaring as. Tussen de lokalen, aangestaard worden en geen woord Japans kunnen. Ook een soort Geisha optocht gezien, voor de viering van herfst??? geen idee waarom precies.
Vandaag was het weer weer opgeklaard om dan ook naar Beppu te gaan. HET onsen en geiser stadje met warm waterbronnen, geisers en zwavelputten. Zo grappig om te zien dat door de hele stad rook uit de grond komt. Het was een mooie dag en de omgeving is prachtig. Voelde echt een beetje ruraal.　
Morgen terug naar Kyoto, waar ik zo naar uit kijk! Heb daar van alles nog op mijn lijstje staan, terwijl ik minder dan 24 uur heb, haha.

Nog even terugkomende op de gekte van de Japanners en de uitgebleven cultuurshock.
Zoals ik al zei zijn de Japanners (of de meeste) vriendelijk, welgemanierd, georganiseerd en zeer volgens de regels. Op een gegeven moment voelt het een beetje te.　ZO zie je geen Japanner even snel de weg over rennen, als het verkeerslicht bij het zebrapad 10 meter verder op groen staa. Dan eerst die １０ meter verder lopen. Daarnaast heb je hier veel vending machine　op　straat　en　deze　blijven　heel　in　Japan.　Eerst　denk　je,　dat　zou　nooit　in　Nederland　kunnen, dan waren er vast een aantal gesloopt, die Nederlanders kunnen er nog wat van leren. Maar op een gegeven moment denk je kom op jeugd van Japan, een enkel vending machine mag toch wel kapot? Zie je? de rebel in mij komt een beetje naar boven en ik hou nog wel van structuur. Staat tegenover het welgemanierde en volgens de regels leven, de vreemde spelshows waarin hard gelachen wordt om deelnemers die zoveel eten naar binnen proberen te werken waardoor ze moeten kotsen. Of de vele vele vreemde seksfetisjen, die allemaal acceptabel lijken te zijn, denk ik... Misschien is dit hun manier om sociaal geaccepteerd uit de band te springen,

hoe dan ook, dat waren nog even mijn after thoughts,

Hierna nog 1 blog uit Japan!

Liefs Roxan