Until we meet again

India
Beautifull India, exhausting India, vlijend, tegenstrijdig, arm, rijk, kleurrijk India. Ik ben nog steeds onder de indruk....

Mijn laatste dag in Delhi, mijn laatste dag in India en mijn laatste week is voorbij gevlogen, maar niet zoals gepland. Tis toch India he....

In Haridwar, 1 van de 7 meest heilige steden, zeg maar klein Varanasi. Tis 1 van de plaatsen waar wordt gezegd dat het elixer van immortality per ongeluk gemorst is en de rivier de Ganges loopt er door heen. Dus iedereen baden maar! Hier het begin van mijn rust gevonden, niet constant aangesproken worden, mooie rituelen gezien en voedselvergiftiging vond mij....

Ondanks dat ik de hele nacht op was geweest, toch door naar Rishikesh; Yoga capital of the world. Wat een prachtig, relaxed en rustgevend stadje is, vlakbij de Himalaya. Het idee dat het prachtig was, kreeg ik niet toen ik aankwam. Want het regende (voor het eerst tijdens mijn reis! Pluspunt, had ik mijn poncho niet voor niets meegenomen) en het was grijs en ik was ziek. Conclusie ik heb me maar opgesloten op mijn kamer. De volgende dag, nadat ik EINDELIJK eens heerlijk had geslapen, op pad. En Rishikesh was zowaar mooi, zonnig, warm, straks blauw en omgeven door bergen. Ik alles verkend en uitgezocht, want er is genoeg te doen in Rishikesh. Zou ik een tour richting de bergen MET wandeling doen? Meditatie/yoga? of raften? In verband met zwakke gesteldheid geen wandeling richting de Himalaya, dus dan maar raften! Leuk en een tijdje geleden dat ik dat heb gedaan. Langzaamaan die dag weer wat eten binnen gekregen en toen ging het 's avonds mis. Ik werd weer misselijk, slecht geslapen en 's ochtends nog steeds misselijk. Ik er toch op uit, want ik zou gaan raften. Ik eerst maar ontbijten om te zien hoe dat viel, nou dat niel niet.... dus uiteindelijk niet gaan raften en weer een dag op bed met bananen, ORS, water en cola....

Wel gek, want aan de ene kant baalde ik heel erg, want had zoveel meer van Rishikesh willen zien, maar aan de andere kant was Rishikesh zo relaxed dat ik hier ook geruster ziek kon zijn. Als dat iets van sense maakt. D ie dag een paar keer de straat op gegaan om boodschappen te doen en vond het niet erg, ondanks dat ik ziek was, terwijl ik in sommige steden in India met goede gezondheid bij het idee om de straat op te gaan het al benauwd kreeg. 1 van de keren dat ik de straat op ging om MEER bananen te halen, zat er iets aan mijn tas te trekken. Ik terug trekken, keek ik om, was het een aap. Ik maar snel de bananen losgelaten, ik was al ziek, had geen behoefte aan hondsdolheid....

Hoe dan ook, alles ging anders dan verwacht. Maar das India. Tis anders geweest dan alle andere reizen. Ik was meer op mezelf aangewezen, meer gefrustreerd, alleen, maar ook meer verbaasd, verrast en overdonderderd. Ik heb mezelf meer en meer leren kennen en de Indiase cultuur en mensen ooki. Maar er is nog veel meer te ontdekken en daarom zeg ik:

Until we meet again, alle prachtige mensen die ik heb ontmoet onderweg, zowel reizigers als de lokalen. Ik moet terug! al is het maar om Rishikesh nog eens te bewonderen :-P

Tot snel allemaal!